Friday, July 2, 2010

no title

മരണമേ,നിന്റെ തണുത്ത കയ്യാലെന്നെ കെട്ടിപ്പുണരൂ...

Monday, June 28, 2010

എന്റെ മാത്രം കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഞാനിവിടെ കുറിക്കുന്നത്.ശരിയോ തെറ്റോ എന്നെനിക്കറിയില്ല.
പക്ഷെ പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞേ മതിയാവു എന്നൊരു ഘട്ടത്തിലൂടെയാണ് നാമിന്നു കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.

          ഒരു സുപ്രഭാതത്തില്‍ സ്വയം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടവരല്ല  നക്സലൈറ്റുകള്‍.നക്സലുകള്‍ എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ എന്തിനു നെറ്റി ചുളിക്കുന്നു?നമ്മുടെ സ്ഥിരം  കാഴ്ചപ്പാടുകളില്‍ നിന്ന് നാം മോചിതരാവേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.കൊലപാതകികളോ   തീവ്രവാദികളോ ആണ് നക്സലുകള്‍ എന്നൊരു തെറ്റായ ധാരണ സമൂഹത്തില്‍ പരന്നിട്ടുണ്ട്.അധികാര രാഷ്ട്രിയത്തിന്റെ പിണിയാളുകള്‍ ചാര്‍ത്തി കൊടുത്തൊരു ലേബല്‍ മാത്രമാണത്‌ എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു.സാമൂഹ്യ ചുറ്റുപാടുകള്‍ ആണ് ഒരുവനെ നക്സല്‍ ആക്കി മാറ്റുന്നത്.തീവ്രമായ മനുഷ്യ സ്നേഹത്തില്‍ നിന്നാണ് അവന്റെ പിറവി.സാമൂഹ്യാവസ്ഥകളോടുള്ള ഒരു മനുഷ്യ സ്നേഹിയുടെ അമര്‍ഷവും രോഷവും അവന്റെ സിരകളില്‍ തിളച്ചു മറിയുമ്പോള്‍ ചുറ്റുപാടുമുള്ളതിനോടു തീവ്രമായി പ്രതികരിക്കാന്‍ അവന്‍ നിര്‍ബന്ധിതനാവുന്നു.
         ഏതൊരു മനുഷ്യനും സംഭവിക്കാവുന്ന ചില തെറ്റുകള്‍ നക്സലുകള്‍ക്കും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം.നൂറു ശതമാനം ശരി എവിടെയുമുണ്ടാവില്ലല്ലോ.
          ഗാന്ധിജിയോട് ഉള്ളില്‍ ബഹുമാനം പുലര്‍ത്തിക്കൊണ്ടു തന്നെ പറയട്ടെ,ഈ കാലഘട്ടത്തില്‍ ഗാന്ധിയുടെ മാര്‍ഗ്ഗം എവിടെയും ഫലപ്രദമല്ല തന്നെ.ആയുധത്തെ ആയുധം കൊണ്ട് തന്നെ നേരിടണം എന്നുതന്നെ ഞാന്‍ ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്നു.

Friday, June 18, 2010

ഈശ്വരനോടുള്ള എന്റെ പ്രാർഥന:

             അടുത്ത ജന്മത്തിൽ എനിക്കൊരു കവിയാവണം,കാമുകനാവണം,വിപ്ലവകാരിയാവണം....

Thursday, February 25, 2010

ഒറ്റയാണ്...

ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നു ഞാന്‍
ഒറ്റയ്ക്ക് കരയുന്നു
ഒറ്റക്കുറങ്ങുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് തിന്നുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് പാടുന്നു
ഒറ്റക്കെഴുതുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് പ്രണയിക്കുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് മരിക്കുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് സ്വപ്നം കാണുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് പോരാടുന്നു
ഒറ്റയാണ്,ഒറ്റയാണ്,ഒറ്റയാണ് ഞാന്‍.

Sunday, January 11, 2009

yaathra

ഞാനാരാണ്..?

അതറിയാനുള്ള ഒരു യാത്രയിലാണ് ഞാന്‍.
എന്റെയീ യാത്രയില്‍ മത സംഹിതകളോ,
രാഷ്ട്രീയ നിര്‍വ്വചനങ്ങളൊ തത്വശാസ്ത്രങ്ങളോ
ഒന്നും എനിക്ക് കൂട്ടിനില്ല.

സുനാമിയും ഭൂമികുലുക്കവും കൊടുംകാറ്റുമെല്ലാം
മനുഷ്യന് പ്രകൃതി നല്‍കുന്ന ഓരോ ജീവിത പാഠങ്ങളാണ്.
പക്ഷെ മനുഷ്യന്‍ അത് തിരിച്ചറിയാതെ പോകുന്നു.
എന്തൊക്കെയോ വെട്ടിപ്പിടിക്കാനുള്ള ആവേശത്തില്‍ മനുഷ്യന്‍ എല്ലാം മറക്കുന്നു.
ഒടുവില്‍ ഒന്നും നേടാനാവാതെ ജീവിതത്തിനു മുന്നില്‍ പകച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍
പ്രകൃതി മനുഷ്യനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവില്ലെ?

എന്റെ യാത്ര കാശിയിലേക്കോ ബദരിനാഥിലേക്കോ ഹിമാലയത്തിലേക്കോ അല്ല,
എന്നിലൂടെയാണ്, എന്നെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള തീര്‍ത്ഥയാത്ര..
എന്റെ പൊയ്മുഖം അങ്ങനെ തന്നെ എന്റെ മുഖത്ത് എടുത്തണിയട്ടെ..
കാപട്യം നിറഞ്ഞ മനസ്സുമായി മറ്റുള്ളവരെ ചോദ്യം ചെയ്യാന്‍ എനിക്കെന്തവകാശം?

എന്റെ യാത്ര ആരംഭിക്കട്ടെ, എന്നെ തേടിയുള്ള എന്റെ യാത്ര..
..
യശോധരന്‍.

Saturday, January 3, 2009

neru

ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന നേരിന്റെ നേര്‍ക്ക്‌-
കണ്ണടച്ചിട്ടു കാര്യമില്ലോമനെ....
എന്തെഴുതെണ്ടൂ,എന്നറിയാത്ത നൊമ്പരം
ഹ്രിദയപേശിയെ ച്ചുട്ടുനീടുമ്പോള്‍
കരള്‍ നുരുങ്ങുമീയച്ച്ചന്റെ വേദന
വായ്ചെടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന
നിന്‍ വ്യഥ കണ്ടു നീറുന്ന നിന്നമ്മയെ
ആസ്വസിപ്പിക്കുവാനില്ലെന്റെ തോല്സന്ചിയില്‍
നല്ല വാക്കുകള്‍ ,മുനയൊടിഞ്ഞ
പ്രേത ലിപികല്ലാതെ മറ്റൊന്നും
എന്നുമെന്റെ മനസ്സിന്റെ കണ്ണാടിയില്‍
പ്രതിഫലിക്കുന്നു നിങ്ങളെന്‍ പ്രിയമെര്യോര്‍